Pomerol is eenvoudigweg vlak. Waar andere wijnbouwgebieden met hun landschappelijke bekoringen pronken, biedt de nauwelijks 800 hectare grote appellation direct ten noorden van de havenstad Libourne alleen maar vlak land, zo ver het oog reikt.
De enige blikvanger van het gebied is de hoge, vaak gefotografeerde kerktoren. Een werkelijk dorp is er niet, hoogstens kleine gehuchten en een aantal verspreide landgoederen – meer dan 150 in getal, waarvan enkele van de beroemdste minder dan 10 ha exploiteren.
800 hectare aan wijngaarden is niet veel, vooral wanneer men de laagste opbrengsten per hectare van alle bordeauxwijnen kan laten zien. Maar wat een indrukwekkende lijst: Pétrus, Trotanoy, Clinet, Gazin, La Conseillance….!
Er zijn maar weinig wijnbouwgebieden in de wereld die hieraan kunnen tippen. Pomerol hield zich echter gedurende de eeuwen waarin Médoc en Graves, en ook het naburige Saint-Émilion hun roem opbouwden, steeds afzijdig. Ondanks een vroeg begin was er geen historische continuïteit in de wijnbouw. Pas in het begin van de 20e eeuw begonnen Belgen en Nederlanders zich voor de wijnen uit de voortuinen van Libourne te interesseren, maar het duurde toch nog tot begin jaren ’50, voordat Pétrus en zijn buren werkelijk beroemdheden werden – en dat voor een wijn die vandaag de dag als duurste wijn ter wereld geldt!
De late ontdekking van Pomerol zorgde er ook voor dat alle classificatiepogingen aan het gebied voorbijgingen. Veel meer dan aan dergelijke classificatieproeven dankt Pomerol zijn prestige echter aan een aantal vooraanstaande mensen. Tot deze groep behoort zonder twijfel ook Jean-Pierre Moueix, die niet alleen een serie Bordelaiser châteaux, beroemd maakte, maar die met Dominus ook in Californië een prestigieus project tot stand bracht. Grote invloed op de ontwikkeling van de wijnbouw, niet alleen in Pomerol, maar in de gehele Bordeaux en zelfs in de Midi en Spanje, had ook de vinoloog Michel Rolland van Pomerol-Chateau Le Bon Pasteur.
Het terroir van Pomerol en de wijnen
De merlotdruif voert in Pomerol nog meer de boventoon dan in Saint-Émilion. Chateau Pétrus echter, het paradepaardje van Pomerol, cultiveert op de helft van zijn totale gebied van 11,4 ha cabernet franc, maar deze druif werd tot nu toe bijna nooit in de uiteindelijke cuvée toegepast. Het overige wijnbouwgebied bestaat sinds enige decennia – begin jaren ’50 werd hier nog 30 procent cabernet franc gecultiveerd – zonder uitzondering uit merlotbeplanting. De wijnbergen van Pétrus liggen in het noordoostelijk deel van de appellation op de hoogste heuvel. De bijzonderheid van Pétrus is zijn terroir: de bodem van het plateau bestaat voornamelijk uit leem met ijzerhoudende lagen in de ondergrond. De leem geeft de wijnen hun weelderige, ronde volheid, die de tannine overheerst, terwijl het ijzer verantwoordelijk is voor de truffelaroma’s bij gevorderde leeftijd van de wijnen. Topwijnen van Pomerol zijn uiterst moderne rode wijnen. In de jeugd zijn ze al goed op dronk, maar ze zijn toch minstens net zo goed in staat oud te worden als een goede Médoc. De beste wijnen zijn donker, fluweelachtig, volumineus en vlezig, en tonen in hun jeugd zwartebessenaroma’s, terwijl ze bij het ouder worden de heerlijke truffelaroma’s ontwikkelen.
De heide achter Pomerol
Rond de heuveltop van Pétrus groeperen zich meer of minder bekende châteaux, waarvan de gronden behalve leem ook veel kiezel en zand bevatten. Hun wijnen missen echter de weelderige volheid, die Pétrus en zijn directe buren zo bijzonder maken. Dit komt nog duidelijker naar voren bij de wijnen van de noordelijke buur van Pomerol, Lalande-de-Pomerol. Hoewel de rassenmix hier vergelijkbaar is met die van Pomerol, en de toegestane hoogste opbrengsten dezelfde zijn, tonen de wijnen, zoals die van de satellieten van Saint-Émilion, minder dichtheid en expressie dan die van zijn beroemde neven. Maar er zijn natuurlijk uitzonderingen: uitstekende bedrijven, waarvan de wijnen in goede jaren niet onder doen voor die van Pomerol met een uitstekende prijs-kwaliteitverhouding.
BRONNEN: Uitgeverij: Ullmann
Titel: WIJN
ISBN: 978-3-8331-4617-6
AUTEURS: André Dominé, Eckhard Supp, Ulrich Sautter, Wofgang Fahsbender
