De afgelopen weken schreven we hier regelmatig over het wijnland Turkije. Wederom een land waarbij je niet direct aan wijn denkt. Toch vindt hier al eeuwen wijnbouw plaats, waarschijnlijk als sinds 4000 v.Chr.. De moderne wijnbouw doet haar intrede in 1925 als onder de heerschappij van Kemal Atatürk het eerste technische geavanceerde wijnhuis ontstaat. Tegenwoordig bezit het wijnland Turkije zo’n 520.000 hectare aan wijnbouwgrond en is daarmee het op vier na grootste wijnbouwareaal ter wereld. Van de gemiddeld 3,7 miljoen ton druiven per jaar worden echter slechts 5 procent tot wijn verwerkt.
In 1928 produceerde dit wijnland zo’n 2.682.090 liter wijn, tegenwoordig is dat ongeveer 75 miljoen liter wijn en daarnaast wordt van de druiven krap 50 miljoen liter raki gebrand.
Sinds 2003 heeft een groep Turkse industrieën het vroegere staatsmonopolie Tekel vervangen. Er zijn nu ongeveer 80 wijnproducenten in Turkije, waarbij 90 procent van de productie ten deel valt aan de 12 grootste, waaronder zich MEY, de opvolger van het monopolie, Kavaklidere, Doluca, Yazgan, Pamukkale en Sevile bevinden.
Kwaliteit en wijnsoorten
Turkse witte wijnen zijn over het algemeen niet geschikt om te bewaren. Maar in de betere categorieën zijn cuvées van de beste druiven van Anatolië, Tracië en het Egeïsche-Zeegebied te vinden. Sinds 1990 experimenteert Doluca met de bewerking van Franse druiven. Op het schiereiland Gelibolu werden chardonnay, sauvignon blanc, cabernet sauvignon en merlot aangeplant en onder de merknaam Sarafin tot monocépage-wijnen verwerkt.
Tot de meest favoriete rode wijnen van Turkije behoren Yakut van Kavaklidere, Kirmizi Sarap van Kutman of Majestik van Sevilen, een zuivere carignan. De ook buiten Turkije bekende Buzbag van MEY is een cuvée uit bogazkere en öküzgözü. Iets duurder dan deze wijnen is de cuvée Sehrazat van Sevilen, een vol mengsel van carignan en merlot.
Van een duidelijk hogere categorie – ook qua prijs – zijn rode wijnen die zich door zorgvuldige selectie van de druiven en speciale zorg bij de bereiding onderscheiden. Zo worden bijvoorbeeld de cuvées Özel Kav en Antik Red van Doluca in eiken vaten bewaard om daar tot volle rijping te komen. Andere topwijnen zijn Özel Kirmizi, een Egeïsche wijn van Kavaklidere uit de druiven alicante bouschet en carignan alsmede een Selection van dezelfde producent. Deze wijn uit de Oost-Anatolische druiven bogazkere en öküzgözü is pas na zeven à tien jaar liggen in de fles op het hoogtepunt van zijn ontwikkeling en ook van zijn prijs. Een andere topwijn van Kavaklidere is slechts in geringe hoeveelheid gemaakte Kalecik Karasi, een monocépagewijn uit Centraal-Anatolië. Met zijn intense bessenfruit en de aangename zuurte herinnert hij in stijl aan pinot noir. Intussen heeft men bij Kavaklidere zijn kwaliteit onderkend en nieuwe hellingen met deze druivensoort beplant. Daarnaast wordt in Turkije een heel goede witte en rode primeur geproduceerd. Geliefd zijn ook de mousserende wijn Altin Köpük en Inci Damlasi van Kavaklidere. De Turkse wijndrinkers hebben een voorkeur voor zoete wijnen, die men aan de aanduiding ‘Tatli’ op het etiket kan herkennen. Van de zoete wijnen uit de hoge categorie zijn vooral Tatli Dert van Kavaklidere of Harmandali van Sevilen vermeldenswaard.
Bron: WIJN, geschreven door Patrick Fiévez, Sabine Rumrich, Klaus Feiten, Michael Ben-Joseph &
Dimitris Chatzininkolaou (Uitgeverij Ullmann, ISBN: 978-3-8331-4617-6)
