Rechts van de Dordogne en links van de Garonne zetelt het samengeclusterde prestige van de Bordeaux. Hier ontstaan de grands crus en hier vindt men de beroemdste châteauwijnen ter wereld.
Echter, ook Entre-Deux-Mers is een wijnlandschap met hoge productie. Intensief geëxploiteerde druivenculturen worden hier onderbroken door de schilderachtige dorpen, schitterende kastelen en gebouwen van grote historische betekenis. Bekend is het gebied echter nauwelijks, alleen de Fransen zelf weten de wijnen van de Entre-Deux-Mers te waarderen als stevige, frisse witte wijnen, die goed te combineren zijn met allerlei soorten visgerechten.
De reden hiervoor is, dat het grootste deel van de productie van dit wigvormige gebied, dat van de Bordeaux uit steeds breder wordt, niet onder een van zijn eigen herkomstaanduidingen verkocht wordt, maar onder de anonieme appellation Bordeaux of Bordeaux Supérieur. Onder deze beide namen wordt ongeveer 40 procent van alle rode wijnen van de Bordelais en zelfs 70 procent van de witte gebotteld. Veel van deze wijnen worden ook niet door de wijnboer zelf, maar door de coöperaties verwerkt en komen meestal in de vorm van miljoenen gebottelde merken van de grote handelshuizen op de markt. Het gebrekkige prestige van de eigenlijke teeltgebieden van de Entre-Deux-Mers – in totaal zijn het zes met wijnbouwgebieden van minder dan 100 tot 2500 ha – lijdt echter ook onder het feit dat een groot gedeelte van hun wijnen zich kwalitatief nog weinig onderscheidt van de witte en rode bordeauxwijnen, en zelfs veel populaire merkwijnen technisch beter en zuiverder gemaakt lijken.
Appelations zoeken identiteit
Het grootste van deze gebieden is de appellation die de naam van het gezamenlijke domein draagt: Entre-Deux-Mers. Hoewel in het gebied ook merlot– en cabernet druiven gecultiveerd worden, geldt de herkomstaanduiding alleen voor witte wijnen, die overwegend uit sémillon, sauvignon blanc en muscadelle geperst worden, waarbij ook de zeldzame merlot blanc, colombard, mauzac en ugni blanc gebruikt worden. Ondanks het algemeen niet al te hoge kwaliteitsniveau, is het uitermate verbazingwekkend wat enkele van de landgoederen uit Grézillac, Sadirac, Moulon of Créon aan rode en witte kwaliteit bottelen, vooral wanneer men let op de prijzen van hun wijnen, die de helft of tweederde lager kunnen liggen dan die van de bekendere appellations van Médoc en Libournais.
Het op een na grootste AC-gebied van de zone heet Premières Côtes de Bordeaux. Dit gebied is meer dan zestig kilometer lang en maximaal vijf kilometer breed en strekt zich uit als een soort grensmuur van de Entre-Deux-Mers, vanaf de samenloop van de Garonne met de Dordogne naar het zuidoosten.
In de Middeleeuwen was dit een van de bekendste wijnbouwgebieden van de Bordelais en de wijnen bezaten een bijna net zo goede naam als die van de Graves op de tegenoverliggende Garonne-oever. In de Premières Crus Côtes, waarvan het noordelijk deel hoofdzakelijk rode wijnen en het zuiden restzoete witte wijnen produceert, zijn ook de drie zoetewijngebieden Loupiac, Cadillac en Sainte-Croix ingebed. Aan de zuidoostrand van de Premières Côtes grenzen twee kleinere gebieden, die als Côtes de Bordeaux Saint-Macaire – direct aan de Garonne liggend – en als Premières Côtes Haut-Bénauge aangeduid worden. Saint-Macaire is een aanduiding zonder enige betekenis voor de markt, die alleen door zoete witte wijnen gevoerd kan worden, die echter behalve hun restzoetheid nauwelijks organoleptische bijzonderheden tonen. Het grootste deel van de productie van dit gebied wordt daarom ook als Bordeaux of Bordeaux-Supérieur verkocht om toch enkele afzetmogelijkheden te hebben. Hetzelfde geldt voor Haut-Bénauge en de vraag rijst hier dan ook waarom de wetgever hier twee afzonderlijke appellations ingesteld heeft. Als de witte wijnen van de streek als Entre-Deux-Mers en de rode wijnen als Premières Côtes de Bordeaux verkocht zouden worden, was zowel de producent als ook de consument beter geholpen.
Bekendheidsrecords worden ook door de beide kleinere appellations aan beide einden van de Entre-Deux-Mers niet gebroken. Het gaat hier om Graves de Vayre in het uiterste noordwesten, direct tegenover Libourne, waar van 500 ha zand- en puimsteengronden lichte rode wijnen komen die hoofdzakelijk uit merlot bestaan. Hoewel deze herkomstaanduiding uitdrukkelijk voor rode wijnen geldt, wordt eveneens het grootste deel van de wijn als Bordeaux AC verkocht. Iets zelfbewuster is Saint-Foy-Bordeaux in het uiterste oosten van de Bordelais, aan de grens met het departement Lot-et-Garonne en maar 20 km van Bergerac verwijderd, waar rode wijnen en zoete witte wijnen onder de eigen appellation gebotteld worden. Summa summarum moet men echter vaststellen dat deze kleine teeltgebieden nauwelijks bestaansrecht hebben.
BRONNEN: Uitgeverij: Ullmann
Titel: WIJN
ISBN: 978-3-8331-4617-6
AUTEURS: André Dominé, Eckhard Supp, Ulrich Sautter, Wofgang Fahsbender
