Het in 1862 uit de vereniging van de vorstendommen Walachije en Moldavië ontstane wijnland Roemenië behoort tot de vijf grote wijnproducenten van Europa en ook tot de top twintig grootste wijnlanden van de wereld.

De wijnbouw heeft volgens recente onderzoekingen in het gebied van het huidige wijnland Roemenië een ruim 6000 jarige traditie. De wijngaarden beslaan nu ongeveer 255.000 hectare (krap 10 procent daarvan betreft de productie van tafeldruiven). Het klimaat is continentaal, in het invloedsgebied van de Donau gematigder en nog iets zachter in het kustgebied van de zwarte Zee. Er bestaan talloze grondsoorten maar de zeer vruchtbare bruine en zwarte aarde komen veel voor.

Wijnland Roemenië: wijnstreken en druivensoorten

Roemenië heeft zeer veel kleinere wijnbouwgebieden, die kunnen worden onderverdeeld in acht regio’s.

Moldavië in het oosten aan de grens met het gelijknamige buurland, waar de temperatuur ’s winters tot min 30 graden celcius kan dalen, is beroemd om de bekendste Roemeense wijn, de cotnari die hier al 600 jaar wordt geproduceerd. De zoete, aromatische witte wijn wordt vaak ook uit met Botrytis cinerea besmette druiven (edele rotting), van de traditionele druivensoorten – grasã, feteascã, frâncusa – geproduceerd en heeft allengs een eigen karakter gekregen. Andere soorten in Moldavië zijn aligoté, feteascã regala, riesling italian en muscat ottonel.
In de wijngaarden aan de Oost Karpaten en in het zuiden van de regio – in Vrancea, het grootste Roemeense wijngebied – groeien de blauwe druivensoorten merlot, cabernet sauvignon, feteascã neagrã en bãbeascã neagrã.
De regio Dobroedzja bevindt zich tussen de Donau en de Zwarte Zee. Het beroemdste wijnbouwgebied hiervan is ongetwijfeld Murfatlar met ideale groeiomstandigheden voor witte wijn uit chardonnay, sauvignon black, pinot gris, welschriesling en muscat ottonel. Dankzij de langdurige herfst bevatten de druiven hier veel most.
Muntenië (Groot-Walachije) en Oltenië (Klein-Walachije) liggen in Zuid-Roemenië tussen de Karpaten en de Donau. Een van de bekendste wijngebieden is Dealu Mare waar de internationale rode wijnsoorten cabernet sauvignon, merlot en pinot noir naast de inheemse feteascã neagrã worden verbouwd. Witte druivensoorten zijn hier vooral welschriesling, pinot gris, sauvignon blanc, muscat ottonel en feteascã albã.
Transsylvanië (Zevenburgen) is niet alleen bekend als vermoedelijke plaats van herkomst van de silvaner. De bevolking noemt zich Zevenburger Saksen en kwam in de 12^e eeuw uit verschillende Duitssprekende wijnbouwgebieden in het land. Sindsdien is het door de Karpaten begrensde, heuvelige hoogland een centrum voor Roemeense witte wijnen. De druivenstokken staan op een schrale bodem langs hellingen tot een hoogte van 400 meter of in de talloze rivierdalen. De bekendste wijnbouwgebieden zijn Târnave (genoemd naar de twee Tirnava-rivieren), Alba-Iulia, Sebes en Lechinta. De wijnen zijn van de druivensoorten feteascã regala, welschriesling, traminer, sauvignon blanc, muscat ottonel, pinot gris en feteascã alba.
De overige verspreide kleine wijnbouwgebieden liggen in de Banat, de westelijke punt van Roemenië en in het noorden. Zij heten Crisana en Maramures. De druiven van de vlakten of heuvels worden vooral door wijnbouwers en kleine wijngoederen voor gastronomie en eigen gebruik verbouwd. Men vindt er alle bekende druivensoorten en ook veel onbekende inheemse druiven en hybriden.

De Roemeense wijnwet

In 2002 paste het wijnland Roemenië zijn wijnwet aan naar voorbeeld van andere Europese wijnlanden en voerde de appellation in. De kwaliteitsklassen (VSOC) hangen af van de rijpingsgraad van de druiven en heten in Roemenië volrijpoogst, late oogst en edel druivenoogst. De nationale wijnautoriteit legt de gerechtelijk verplichte waarden met betrekking tot het mostgewicht en alcohol vast. Droge wijnen mogen maximaal 4g/l en halfdroge 12g/l restsuiker bevatten.

Roemeense wijnproducenten

De Roemeense wijnproducenten worden in twee groepen verdeeld: er zijn privéproducenten die geen geld voor de noodzakelijke investeringen hebben en hun wijn alleen ter plaatse verkopen en er zijn grote wijnkelders waarvan vele met het geld van internationale investeerders zijn geprivatiseerd. Bijna al deze wijnkelders zijn er de laatste jaren in geslaagd het kwaliteitsniveau van de wijnen te doen toenemen, weliswaar alleen voor de internationale druivensoorten. Ongeveer tien procent van de oogst wordt nu geëxporteerd. De talloze inheemse druivensoorten spelen daarbij nog geen belangrijke rol, maar men begint internationale aansluiting te vinden – wijnland Roemenië is de groeiende wijnreus van Europa.

Bron: WIJN, geschreven door Patrick Fiévez & Wolfgang Thomann (Uitgeverij Ullmann, ISBN: 978-3-8331-4617-6)